Mark Pol

In het oog van de orkaan is het doodstil. Je hoort en ziet niets van de buitenwereld. Niets beweegt. In het oog zit je te midden van een enorme chaos. Rondom het oog wordt alles weggevaagd en vernield. Alles wordt meegesleurd of weggezogen. De lucht rondom het oog lijkt op een afvalberg in beweging. Onherkenbare brokstukken, soms mensen, auto’s, en delen van huizen. Om van de bomen maar niet te spreken.

In het oog van de orkaan heerst een serene stilte alsof de wereld daarbuiten niet bestaat.

Wij leven op dit moment in het oog van een orkaan. Een orkaan van klimaatveranderingen, vluchtelingstromen, overstromingen, oorlogen en onderdrukking. De stilte in het oog is oorverdovend. Elk mens in dat oog wacht bibberend van angst af: “Wat zal er gebeuren er als de orkaan verder beweegt?”.

Zittend in het oog, moeten wij vooruitdenken en ons gezond verstand inzetten in dat denken, over hoe wij in de nabije en verdere toekomst op dergelijke zaken moeten anticiperen. De ondoordringbare massa wolken, die ons omringen en ons uitzicht vertroebelen, hoe moeten wij daarmee omgaan?

Wij zijn ingesloten in onze eigen problematiek. Wij hebben ons laten leiden door de macht van het geld en hebben daardoor onze toekomst verspeeld. Als die problematiek al oplosbaar is, vergt dat een enorme hoeveelheid van de ons beschikbare bronnen.

De orkaan is een samenspel van natuurkrachten in onze atmosfeer, al of niet veroorzaakt door de steeds sterker voelbare gevolgen van de klimaatveranderingen.

Zo is ook de situatie in de wereld een samenspel van theocratische dictaturen, extreem rechtspolitieke dictaturen, armoede, onderdrukking en oorlogen. Wij leven nu in een wereld zoals die ooit eens door Noam Chomsky is geduid.[i]

Wij laten de orkaan haar gang gaan. Wij zitten lijdzaam in het oog te hopen, dat het allemaal wel voorbij zal gaan, terwijl wij elkaar bevechten via politieke debatten. Waaruit uiteindelijk niets uit voortkomt om die voornoemde problematiek aan te pakken.

Politiek gewin is een sine qua non, voor het winnen van zetels. Dat is weer een conditio sine qua non voor het verkrijgen van meer macht om het eigen partij programma door de strot van het volk te drukken. Het landsbelang is daaraan ondergeschikt.

Als het oog van de orkaan zicht gaat verplaatsen, zal het al die besluiteloosheid, onmacht, onwil, verrijking en machtslust vernietigen. Niets zal meer zijn zoals het was. Het volk in een land is slechts een getal, dat overgeleverd wordt aan de macht van het politieke spel.

In het oog van de orkaan moet de politiek haar kans grijpen om naar het volk te luisteren, uiteraard binnen democratische grenzen. Om ook in dat oog een visie te ontwikkelen, hoe het verder moet met al die complexe problematiek, die ons staat te wachten, als de orkaan verder trekt.

Mijn trouwe ezel, mijn doek met vormen en kleuren. Hoe eenvoudig is toch het leven van een kunstenaar. Mijmeren over het oog van een orkaan. Ik ben kwaad. Ik zou mijn werk vanuit het oog in de omringende wolken willen smijten, met de hoop dat het misschien ergens terecht zal komen. Puur random. Het neemt mijn onrust niet weg.

Kijk door mijn atelierraam naar buiten. Zou de wereld daarbuiten zich bewust zijn van het oog van de orkaan? Dat wij de grenzen van ons bestaan, in huidige vorm, bereikt hebben?

Spoel de kwasten uit. Sta op. Loop naar de keuken. Mijn handen bewegen zich lusteloos over het aanrecht. Het is het einde van de ochtend. Ga deze keer met openbaar vervoer Amsterdam in. Het is te koud voor een terras aan de gracht.

Zoek mijn favoriete café, om boven een kop koffie, door het raam naar de wereld te staren.

Het oog is verdwenen.