Cruel Joke
Een wrede grap, soms is kunst een wrede grap. Zonder mededogen zonder empathie. Zonder gevoel voor de medemens. Mijn kunst is echter geen wrede grap, soms is het leven zelf een wrede grap. Toch wil ik hoop creëren door de mensen om mij heen naar mijn kunst te laten kijken door de eigen ogen en die te koppelen met het gevoel en met zichzelf.
In mijn schilderijen of tekeningen probeer ik de mens met al zijn tekorten af te beelden, probeer ik de mens in een bepaald perspectief te plaatsen zodat hij misschien anders naar zichzelf en zijn omgeving zal gaan kijken.
Kunst en cultuur zijn vaak een uiting van de tijd waarin wij leven, ook een kunstenaar kan zich daar niet van losmaken. Dat zou zoiets worden als jezelf bij je eigen voeten optillen.
Het leven afbeelden is een weg van zoeken en kijken. Kijken naar ons zelf, kijken naar ons gedrag. Zien dat het niet veranderd, zien dat alles zich herhaald. De kunstenaar is een speelbal in dat veld van krachten waarop hij weinig of geen invloed heeft.
Toch op de weg van zoeken en kijken komt de kunstenaar ook mooie dingen tegen, dingen die hem ontroeren die hem bewegen om het proces van creatie niet te laten stoppen. Ook hij is onderdeel van dat zoeken.
Fighting New Artists een nieuwe stroming die de mens centraal stelt. Die de mens probeert te transformeren naar het anders kijken naar zichzelf en kijken naar de andere mens. Langzaam zijn wij de laatste hindernis aan het nemen; onze eigen hersenen. In dat laatste stukje gaan wij een confrontatie aan met ons zelf zoals nooit tevoren gebeurd is. De laatste twijfels, denken wij, zullen daardoor worden weggenomen en wordt eindelijk de kern van het mens zijn blootgelegd.