Kunstmarkt Deventer

Kerken, oude panden, nostalgische straatjes. Deventer een Hanzestad uit tijden dat een stadje aan een rivier nog een belangrijke functie had, namelijk handel. Dat betekende rijkdom en macht.

Nu zijn er vele herinneringen achtergebleven en bewaard en gerestaureerd. De kerk had nog een functie. Religie had nog overtuiging. Nu staan er kunstmarkten en andere activiteiten centraal. Waar de shoppende mens door heen slentert en zich tracht een beeld te vormen wat voor idioten er nu weer achter die stalletjes staan. Ja, de kunstmarkt.

Goed georganiseerd, redelijk bezocht. Geen drommen mensen die zich vergapen aan kunst of hoe je dat dan ook wilt noemen. De would be kunstenaar probeert hen te boeien met zijn creatieve uitingen en uiteraard ook wat te verkopen. Ik had zelf een stalletje bij de een van de ingangen van de Lebuinus kerk. Een mooie kerk met oude gewelven en grafstenen waar je over heen liep.

Twee dagen 20 en 21 juli. Gelukkig redelijk weer geen regen. Ik was blij dat het afgelopen was. Zelden kom je mensen tegen op een dergelijk kunstmarkt die echt geïnteresseerd zijn in kunst. Zo van even naar de HEMA en even door de kunstmarkt lopen en dan naar huis om koffie te drinken.

Kunst in Nederland, Als er een land is wat totaal niet is geïnteresseerd in kunst is dat Nederland. Zelfs de politiek wil het liefst alle kunst weg hebben en zeker die vage kunstenaar. O, ja wij hebben wel musea. Tja, wat daar hangt of staat, dat is kunst. Ja, ja dat kost miljoenen, maar dat is dan ook echter kunst. Daarbuiten is het allemaal flauwe kul. Dingen gemaakt door werkschuwe kunstenaars.

Een tandarts zei ooit tegen mij, ‘Ja joh had je maar een echt vak moeten leren”, zo wordt er dus in Nederland over kunst gedacht.

Ik had wel het geluk dat er een journalist langs kwam, en daarna een fotograaf. Dus ik stond in het regionale dagblad De Stentor, Deventer.

Maar goed om terug te komen op de Deventer kunstmarkt, het waren twee leuke dagen.