... is niet voor iedereen even duidelijk. Al zouden wij de zin der dingen kunnen doorzien dan nog wordt het leven er niet eenvoudiger op. Soms kijk ik met verbazing naar kunst. Wat is de zin van kunst. Waarom wil de mens zich uiten in kleuren en vormen zowel twee als drie dimensionaal. Kunst om den brode. Kunst met een visie. Kunst allen maar voor de kunst. Zo kan ik wel doorgaan. Dat maakt het werken in en met kunst er niet eenvoudiger op. Gebruik van nieuwe technieken dringt ook steeds verder door in alle kunstuitingen. Wij weten niet waarom de mens zich nu per se wil uiten in kleur en vorm. Is dat een oerdrang? Is dat iets waarmee wij erfelijk zijn belast? Ik weet het in ieder geval niet. Het blijft voor mij een vak met vele vraagtekens. Is kunst bedrijven eigenlijk wel een vak?

Soms blijf ik hopen dat kunst eerlijk is en met een maatschappelijke / ideeele drijfveer wordt gecreeerd. Misschien zijn de amateurs nog oprecht en eerlijk in hun kunstuitingen. Of eigenlijk de kinderen die nog tekenen en schilderen puur van uit hun hart. Ook voor hen is de zin der dingen niet duidelijk.  Twijfelen kinderen in oprechtheid (nog) aan de zin der dingen. Zijn wij als volwassenen behept met de twijfel aangezien het einde van ons leven steeds dichterbij komt. Ook voor de kunstenaar die in meerdere dimensies zich de dingen kan voorstellen geldt dat hij de zin der dingen niet kan doorgronden. Wij hebben onszelf afgesloten voor de schoonheid der dingen.

Ach hoe simpel kan het leven soms zijn als wij daar niet over (willen) nadenken. Of zou het juist ons leven verruimen als wij niet de zin der dingen willen doorzien. Geldt dat misschien ook voor de kunstenaar die worstelt met de materie waarmee hij zijn wereld wil verbeelden? 

Ik wens de lezer een zinnig november toe met veel mooie herfstdagen waarin de magie  van de kleuren en vormen ons hopenlijk zullen inspireren, maar ook zien dat schoonheid vaak is verborgen in de eenvoud der dingen.

De lezer zij gegroet.....